29 Janar 2017 - 19:09
Portretizon Jackie Kennedyn, të luajtur mirë nga Natalie Portman; sjell tronditjen, goditjen, ekzistencën e saj në ditët mes vrasjes brutale të Presidentit John Kennedy dhe funeralit shtetëror: periudhë të cilën filmi mundohet ta përkujtojë moment pas momenti, me skena të vetmuara e pa fjalë në korridore, afrimin e kamerës në fytyrën e saj, pëshpërima të konspiracionit, kujtime të rëndësishme të kohëve të lumturisë.
Kolona zanore orkestrale e Mica Levit, me disonancë të butë të harkorëve, i ndihmon trishtimit elegjik të saj dhe stresit post-traumatik, shkruan “The Guardian”, transmeton “Koha Ditore”. Regjisor i filmit është kiliani Pablo Larrin, derisa ky është filmi i tij i parë në gjuhën angleze.
Kjo ishte një kohë kur zonjës Kennedy iu desh të luftonte për të drejtat e saj personale që të marrë pjesë në komemoracion dhe të mbajë zi, dhe i zihej fryma nga klubi i djemve të përbërë nga të afërmit e Kennedyt dhe ekipi “Lyndon B Johnson”.
Në veçanti, ajo refuzoi sugjerimin se nuk duhet të ecte pranë arkivolit. Ishin marrë masa të mëdha të sigurisë – mundësia për horrorin e papritur me vrasjen e dytë – por ajo refuzoi që të fshihej nga historia ai moment.
Natalie Portman shfaqet në rol e kujdesshme dhe inteligjente, e rregulluar dhe e zbukuruar; gracioziteti fisnikëror i Jackiet duket se bashkekziston me tensionin e saj të brendshëm.
Skenat e saj janë gjithmonë mirë të menaxhuara, secila prej tyre është e ndërtuar si me porosi, që të duket si një klip për shou të shpërblimeve. Por në vend se të paraqesin eksperiencat shokuese dhe të gjalla në të kaluarën dhe të tashmen, e tëra prezantohet si kujtim pa kuptim, duke inkuadruar presionin... (më gjerësisht lexoni sot në “E Diela me Koha Ditore”)
Gazetën Koha Ditore mund ta lexoni edhe online. Këtu mund të gjeni sqarimin se si mund të abonoheni.
© KOHA. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
17 Shkurt 2017 - 00:15
16 Shkurt 2017 - 23:49
16 Shkurt 2017 - 23:41
16 Shkurt 2017 - 23:18
16 Shkurt 2017 - 23:17
Ec me kohën...