26 Nëntor 2016 - 13:51
Siç mund ta vërejë lexuesi i nderuar prapa titullit të esesë është vënë pikëpyetja. Tre vjet më vonë ai botoi librin e tij “Fundi i historisë dhe njeriu i fundit”.
Në libër nuk ka më pikëpyetje. Në mes të verës së vitit 1989 dhe vitit 1992 ndodhin zhvillime të tilla, të cilat dëshmojnë për saktësinë e disa tezave të Fukuyamës të paraqitura në artikullin e tij. Heqja e pikëpyetjes në libër pasqyron reflektimin e drejtpërdrejtë të zhvillimeve tre vjet pas botimit të artikullit, shkruan Sabri Kiçmari, në pjesën e parë të recensionit mbi librin e Francis Fukuyamas “Fundi i historisë dhe njeriu i fundit”, në numrin e sotëm të Kohës Ditore.
Artikulli i Fukuyamas u botua tepër vonë për t’ia njohur primatin e paralajmëruesit të rënies së komunizmit në BRSS dhe Evropën Lindore. Kurse libri i tij u botua pas rënies së komunizmit. Vetë Fukuyama nuk e sheh veten si paralajmërues. Ai shkruan madje se rënia e komunizmit ishte gati plotësisht e paparashikuar. Por, në librin e Fukuyamas shfaqet një dhunti e jashtëzakonshme e hetimit dhe përshkrimit të zhvillimeve bashkëkohore shoqërore.
Ai arrin përmes këtij libri rikthimin e shkrimit teleologjik të historisë. Dhe me këtë zë vend në historinë e filozofisë politike bashkëkohore. (Artikullin e plotë mund ta lexoni në numrin e sotëm të Kohës Ditore)
© KOHA. Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
17 Shkurt 2017 - 00:15
16 Shkurt 2017 - 23:49
16 Shkurt 2017 - 23:41
16 Shkurt 2017 - 23:18
16 Shkurt 2017 - 23:17
Ec me kohën...