Mënyrat popullore për zbardhjen e dhëmbëve

28 Nëntor 2016 - 13:26      

Koncepti i estetikes për dhëmbët dhe të bukurën ndryshon nga një kulturë në tjetrën. Por vitet e fundit e ashtuquajtura “Buzëqeshja Hollivudiane” duket se ka më shumë popullaritet dhe kërkesa.

Ky trend, përveçse te pastërtia e dhëmbëve, fokusohet shumë te ngjyra e tyre e bardhë. Sipas mjekes stomatologe, Arlinda Pura, transmeton Shekulli, ekzistojnë dy mënyra kryesore se si ju mund të bëheni pjesë e kësaj mode shumë të rëndësishme për buzëqeshjen tuaj.

E para bazohet në përdorimin e disa produkteve të kuzhinës ndërsa e dyta te zbardhimi profesional. Pura, nëpërmjet një interviste, shpjegon më në detaje gjithë procesin në fjalë.

Çfarë është zbardhimi i dhëmbëve?

Zbardhimi i dhëmbëve është një proces kimik që ndihmon në zbardhjen dhe diskolorimin e ngjyrës së dhëmbëve. Zbardhimi nuk është një procedurë. Është e nevojshme që ai të përseritet kohë pas kohe, sigurisht nëse ju dëshironi që të ruani ngjyrën e bardhë të dhëmbëve.

Përse përdoret zbardhimi?

Pjesa e jashtme e dhëmbëve quhet enamel. Ngjyra natyrale e tyre është krijuar nga enameli ose zmalti i kombinuar me ngjyrën e dentinës (shtresës poshtë zmaltit) se dhëmbit. Zbardhimi profesional i dhëmbëve i çel ngjyrën smaltit dhe deperton deri në shtresën e dytë të dhëmbit. Në këtë mënyrë dhëmbët do të duken më të bukur.

Kush janë arsyet e ngjyrosjes ose zverdhjes së dhëmbëve?

Shkaqet janë të shumta, por ato ndahen në dy grupe: shkaqe gjenetike dhe shkaqe nutricioni (të ushqyerjes. Shkaqet gjenetike janë të trashëguara. Pra kryesisht ngjyra e zmaltit trashëgohet nga prindërit tek fëmijët. Ndërsa shkaqet nga ushqyerja krijohen nga përdorimi i cigares, pijeve më ngjjyrë, me gaz, kafeja, vera e kuqe etj. Po kështu në këtë aspekt ndikon edhe mosha, përplasja dhe traumat, antibiotikët (tetraciklina), sëmundjet sistemike të dhëmbëve dhe mosformimet gjenetike të dhëmbëve, përdorimi i tepërt i fuoridit, mbushjet me amalgam, degjenerimi i nervave etj.

Si mund të zbardhen dhëmbët?

Ka shumë mënyra zbardhimi dhëmbësh, duke filluar nga ato populloret deri në ato profesionalet, te dentisti. Mënyrat popullore të zbardhjes së dhëmbëve përfshijnë përdorimin e produkteve të kuzhinës si për shembull përdorimin e lëkurës së bananes, lëkurës së limonit dhe lëngut të tij, sodës së bukës etj. Ndërkohë, sa i përket mënyrave të zbardhjes së dhëmbëve në mënyrë profesionale, më efikas është përdorimi i xhelit të quajtur Peroksid hidrogjeni (ujë i oksigjenuar) dhe Carbamid Peroxidi. Këto lëndë kanë aftësi të kalojnë lirshëm në shtresat e dhëmbit (zmalt dhe dentinë).

A kryhet zbardhimi në të gjitha llojet e dhëmbëve?

Patjetër që po, zbardhimi profesional bëhet në dhëmbë vital (me nerv) dhe në dhëmbë jo vital (pa nerv). Zbardhimi bëhet vetëm në sipërfaqet e dhëmbëve duke përjashtuar mbushjet e dhëmbëve, kurorat, dhëmbët e protezuar.

Kush lejohet t’i zbardhë dhëmbët?

Më duhet të theksojnë fillimisht kategorinë e personave që nuk u lejohet ky proces. Ato janë gratë shtatzëna, nënat që ushqejnë fëmijët me gji dhe fëmijët deri në moshën 18 vjeç. Ndërsa pjesa tjetër mund të bëjë zbardhje pa dallim seksi apo moshe. Por është e rëndësishme kjo varet paksa nga sasia e ngjyrosjes së dhëmbëve. Ndaj konsulta me dentistin para zbardhjes së dhëmbëve, si në mënyrë klinike ashtu edhe shtëpiake, është më se e nevojshme për të përcaktuar intensitetin dhe kohën e zbardhjes.

A shkakton zbardhimi ndjeshmëri dhe kush janë efektet anësore?
Një nga efektet e përkohshme anësore që shkakton zbardhimi është ndjeshmëria. Gjithsesi kjo gjë largohet me kalimin e kohës dhe varet nga lloji i dhëmbit dhe fortësia e zmaltit. Por theksoj se zbardhuesit e kohëve të fundit kanë një përbërës ose element (Potasium Nitrat) që redukton ndjeshmërinë ndaj të ftohtit dhe të nxehtit.

A i dëmton dhëmbët zbardhimi?

Sipas studimeve shkencore të pranuara dhe nga “American Association of Dental Research” zbardhuesit me përmbajte Nitrat Potasium dhe Fluor, ulin ndjeshmërinë ndaj të ftohtit dhe të nxehtit, ndërsa rrisin mikrofortësinë e zmaltit.

Sa zgjat në kohë një zbardhim i dhëmbëve?

Efekti i zbardhjes dhe ruajtjes së ngjyrës së bardhë të dhëmbëve ka një sërë faktorësh të ndikueshëm. Tek personat duhanpirës, zgjatja e efektit të zbardhimit është më e paktë. Ndërkohë nëse shmangni pijet me ngjyrë, ushqimet pikante, duhanin dhe larjen e dhëmbëve e bëni në mënyrë të rregullt me kolinoz zbardhues, efekti zgjat deri në një vit.

Debati/ Kush jeton më gjatë, mishngrënësi apo vegjetariani?

Kjo në fakt është një temë e cila jo pak herë ka ngjallur interes në jetën tonë shoqërore. Madje na ka ndodhur të pyesim edhe veten: të konsumoj apo jo mish?! Pra cila do të ishte zgjedhja më e mirë për të jetuar sa më gjatë? Aftësia jonë për të jetuar një jetë të gjatë, ndikohet nga kombinimi i gjeneve tona dhe mjedisit përreth. Në studimet që përfshijnë binjakët identikë, shkencëtarët kanë vlerësuar se jo më shumë se 30 për qind e këtij ndikimi vjen nga gjenet tona, çka do të thotë se grupi më i madh i faktorëve që kontrollon jetëgjatësinë e një personi, gjendet në mjedisin rreth tyre. Nga shumë faktorë të mundshëm mjedisorë, pak janë studiuar apo debatuar aq thellë sa dieta jonë ushqimore. Për shembull, kufizimi i kalorive, është një nga fushat që është duke u shqyrtuar më imtësisht. Deri më tani, studimet duket se tregojnë se kufizimi i kalorive mund të rrisë jetëgjatësinë, të paktën te gjallesat e vogla. Por, ajo që funksionon te minjtë, jo domosdoshmërisht funksionon edhe për njerëzit. Por ajo që ne hamë, në krahasim me sasinë që hamë, është gjithashtu një temë e nxehtë për të studiuar, dhe konsumi i mishit është vënë shpesh nën mikroskop. Një studim që përfshiu pothuajse 100.000 amerikanë për 5 vjet, zbuloi se vegjetarianët kishin më pak të ngjarë të vdisnin nga çfarëdo lloj shkaku gjatë periudhës së studimit, se sa ngrënësit e mishit. Ky efekt qe veçanërisht i dukshëm te meshkujt. Sa më gjatë që një person të ndjekë një dietë ushqimore pa konsumuar mish, aq më i madh do të jetë përfitimi. Megjithatë, jo të gjitha studimet bien dakord me këtë përfundim. Disa prej tyre, tregojnë shumë pak ose aspak ndryshim në jetëgjatësinë ndërmjet mishngrënësve dhe vegjetarianëve. E qartë është dëshmia se dietat pa mish, mund të zvogëlojnë rrezikun e zhvillimit të problemeve shëndetësore. Ekzistojnë disa prova që sugjerojnë se dieta vegane, ofron më gjatë një mbrojtje shtesë mbi një dietë standarde vegjetariane. Pra, a mund të themi me besim të plotë se shmangia e konsumit të mishit do të rrisë jetëgjatësinë tuaj? Përgjigja e thjeshtë është: ende jo.

Problemi me jetëgjatësinë

Gjëja e parë e qartë, është se në krahasim me shumicën e krijesave të tjera, njerëzit jetojnë për një kohë shumë të gjatë. Kjo e bën shumë të vështirë për të ndërmarrë studime, të cilat vlerësojnë efektin e çdo gjëje mbi jetëgjatësinë (do ta kishit të vështirë të gjenit një shkencëtar të gatshëm për të pritur plot 90 vjet për një studim të plotë). Nga këto të dhë- na, janë nxjerrë pretendimet mbi efektin që disa aktivitete kanë te jetëgjatësia, duke përfshirë shmangien e mishit. Me këtë qasje ekzistojnë disa probleme. Së pari, gjetja e një lidhjeje midis dy gjërave nuk do të thotë domosdoshmërisht se një gjë shkakton një tjetër. Me fjalë të tjera: lidhja nuk barazohet me shkakësinë jo të barabartë. Mund të duket se vegjetarianizmi dhe jetëgjatë- sia janë të lidhura me njëra-tjetrën, por një variabël tjetër mund të shpjegojë këtë lidhje. Mund të jetë që vegjetarianët për shembull stërviten më shumë, pinë më pak duhan dhe alkool se sa homologët e tyre mishngrënës. Ndoshta, ata ushtrohen më shumë fizikisht se sa mishngrënësit. Pra, a duhet të shmangim mishin për një jetë të gjatë dhe të shëndetshme? Çelësi për një plakje të shëndetshme, me siguri qëndron te kontrolli i mjedisit tonë, duke përfshirë edhe atë që ne hamë. Nga provat në dispozicion, është e mundur që pasja e një diete pa mish, mund të kontribuojë te kjo, dhe se shmangia e mishit në dietën tuaj sigurisht që mund të rrisë shanset për të shmangur sëmundjet e rënda teksa plakeni. Por, ekzistojnë sigurisht edhe dëshmi që sugjerojnë se kjo mund të funksionojnë realisht së bashku me shmangien e disa rreziqeve të qarta për jetëgjatësinë, duke përfshirë edhe pirjen e duhanit.